Trajectcontrole

Hoe werkt trajectcontrole ?

Op het begin- en het eindpunt van de trajectcontrole worden er foto’s gemaakt. De foto’s van je voertuig worden door het computersysteem aan de hand van de nummerplaat gematcht.

Als blijkt dat de gemiddelde snelheid van je voertuig hoger ligt dan de toegelaten snelheid worden de gegevens van de overtreding naar de federale politie doorgestuurd. Het parket staat in voor de vervolging.

Naast het bepalen van de gemiddelde snelheid van een voertuig kan de installatie ook geseinde voertuigen en pechstrookrijders detecteren. De nummerplaatherkenningssoftware kan niet alleen Belgische nummerplaten maar ook nummerplaten van alle omliggende landen herkennen.

Een trajectcontrolesysteem bestaat uit volgende onderdelen:

• Lussen in de weg (in iedere rijstrook een paar bij begin en einde van het traject) die de voertuigen detecteren;
• Een infraroodflits en een camera per rijstrook bij begin en einde van het traject voor het registreren van het kenteken van voertuigen;
• Twee portieken of bruggen waarop alles gemonteerd is;
• Een kast met elektronica voor het doorsturen van de gegevens;
• Glasvezelnetwerk van de Vlaamse overheid waarover de gegevens verzonden worden;
• Verwerkingsservers om foto’s te matchen;
• Verwerkingssoftware bij de federale politie.

Trajectcontrole zal de snelheidscamera’s nooit volledig kunnen vervangen. Op specifieke locaties (onder andere bochten in verkeerswisselaars, ringwegen met korte trajecten tussen opeenvolgende op- en afritten…) zijn trajectcontrolesystemen technisch niet mogelijk.